Θησείο, home sweet home, Κυριακή πρωί

Η Κυριακή είναι περίεργη μέρα. Τα πρωινά αυτής της μέρας είναι τα αγαπημένα μου!!! Καφές, (πάντα απο έξω)και εφημερίδα... Τι πιο όμορφο απο το να ενημερώνεσαι καθώς ακούς μουσικούλα και ρουφώντας καφεδάκι. Αυτή η ώρα είναι μια απο τις στιγμές που  θες να είσαι μόνος σου. Να μην την μοιράζεσαι με κανέναν, να γεμίζεις μπαταρίες ώστε να μπορείς να ανταπεξέρχεσαι σε κάθε δυσκολία μέσα στην τρελή βδομάδα που ακολουθεί. Για έναν περίεργο λόγο τα πρωινά της Κυριακής έχουν πάντα ήλιο. Ακόμα και μέσα στον χειμώνα η ώρα πριν το μεσημεριανό φαγειτο γεμίζει με ακτίνες...Οι ώρες απο τη Μία εώς και τις πέντε ειναι γεμάτες χαλάρωση και σου προσφέρουν μια ηρεμία, ένα χαμόγελο... Είναι η μέρα που θές να πάς μια έκδομή με τους φίλους ή να πιες ένα ουζάκι κοιτώντας την θάλασσα, άσχετος εποχής. Να πίεις καφέ κάτω απο την ακρόπολη με το ταίρι σου, ακόμα όμως και σπίτι να κάτσεις και να διαβάσεις εφημερίδα, εισαι εξίσου γεμάτος... Ποσο όμορφη η Κυριακή.....
Και έρχετε το απόγευμα .. Απο τις 6 εώς και τισ 9 το βράδυ η Κυριακή είναι ανυπόφορη... Με πλημυρίζει με μια μελαγχολικά που τόσα χρόνια δεν κατάφερα να εξηγήσω.... Μπορεί να είναι συνέπεια των δώδεκα χρόνων μου στο σχολείο και την θύμηση του τέλους του Σαββατοκύριακου. Μπορεί να φταίει αυτή η μικρή πόλη οπου μεγάλωσα που τις Κυριακές το απόγευμα έμοιαζε νεκρή... Πάντως τα απογεύματα αυτά ειναι ανυπόφορα, μυρίζουν δάκρυα και μοναξιά όπου και με όποιον και να είσαι... μοιάζουν σαν να σηματοδοτούν ένα τέλος , λες και έρχεται ένα απόγευμα μιας μέρας για να σου "τελειώσει" την βδομάδα...
Ελπίζω να μην είμαστε πολλοί οι άνθρωποι που νιώθουμε έτσι τις Κυριακές...
Η σημερινή Κυριακή μου τελειώνει μια βδομάδα που έχει τίτλο "τελείωμα" .... είναι πίο μελαγχολική  άλλα θα έρθει πιο όμορφη βδομάδα....
Καλό απόγευμα Κυριακής...