Καφέ Ίντριγκα, Εξάρχεια 05-10-2012, ώρα 12:40 

Οι επιλογές μας....

       Καιρό προσπαθώ να καταλάβω το όλο θέμα γύρω από τις επιλογές μας και την ελεύθερη βούληση. Σύμφωνα με την θρησκεία, όπου μεγάλωσα, οι άνθρωποι είμαστε ελεύθεροι να  επιλέξουμε τα θέλω μας χωρίς να επεμβαίνει κανείς σε αυτά. Δεν τιμωρούμαστε γι αυτά εφόσον διέπονται από τους κανόνες, είτε ηθικούς είτε κοινωνικούς. Βέβαια κάποιοι πιστεύουν πως η ζωή είναι η τιμωρία μας, ή ότι εδώ είναι η "κόλαση" ή ο "παράδεισος", εγώ ξέρω ότι γεννιόμαστε με αμάρτημα. Δύο άνθρωποι θέλησαν κάτι απαγορευμένο και τιμωρήθηκαν και όλοι το κουβαλάμε στις πλάτες μας. Φαίνεται ότι σε αυτήν την ζωή οι λιγότερο ρομαντικοί θεωρούν ότι πληρώνουμε αυτήν την αμαρτία για πάντα. " Η ύπαρξη μας δεν μοιάζει με τίποτα άλλο τόσο, όσο με το επακόλουθο ενός σφάλματος και μίας ένοχης επιθυμίας..." ( Τα Πάθη του Κόσμου, Schopenhauer Arthur).

       Ένοχες επιθυμίες, η αντίληψη μου περί των λέξεων αυτών κάπου μπερδεύεται.  ΈΝΟΧΗ επιθυμία επειδή θέλησα κάτι πέρα από τους κανόνες που μου επέβαλαν? Πέρα από τους κρατικούς νόμους , τους ηθικούς, τους θρησκευτικούς, τους πολιτικούς ή πέρα από τους δικούς μου νόμους? Αν αποφάσιζα να ζήσω διαφορετικά την ζωή μου από τον τρόπο που η οικογένεια μου ήθελε και σύμφωνα με αυτούς υπόκειται στις "ένοχες επιθυμίες" μου, τότε θα έπρεπε να τιμωρηθώ? Μα φυσικά, λόγω της εξέλιξης του είδους μας και της χαλαρότητας του ήθους στην εποχή μας, οι περισσότεροι θα έλεγαν πως είναι φυσιολογικό όλο αυτό..... Είναι όμως? Αν η δική μου μόνο ηθική έχει "εξελιχθεί" και όλων των άλλων όχι, τότε μιλάμε για ένοχες επιθυμίες? Δεν ξέρω κατά πόσο είμαστε ελεύθεροι να πράξουμε ή και ακόμα να σκεφτούμε ...

       Γυρίζοντας πίσω στις επιλογές μας, λοιπόν, στις επιλογές και με την ελευθερία βούλησης και με τις ένοχες επιθυμίες, η άποψη μου είναι πως έχουμε μια κάποια ελευθερία να πράξουμε και πώς καρπωνόμαστε τα θετικά των επιλογών μας ή πληρώνουμε το τίμημα. Το πρόβλημα στο δικό μου μυαλό έρχεται όταν μοιράζεσαι τις επιλογές αυτές με τους άλλους. Σαν σύγχρονοι δικαστές ιερά εξέτασης είναι έτοιμοι να σε κάψουν στην πυρά γιατί υπέκυψε στις επιθυμίες και προσπαθούν να σου αποδείξουν πως θα το πληρώσεις και αν εσύ είσαι πρόθυμος γιαυτό τότε βρίσκουν πλάγιους τρόπους ώστε να κόψουν την θέληση σου για αυτές. Όταν πάλι καρπώνεσαι , χαίρονται όμως και πάλι αναζητούν το λάθος. Επειδή απλά και μόνο εσύ επιλέγεις η ελευθερία βούλησης σου να κινήται γύρω από τις ένοχες επιθυμίες σου...

Ευτυχώς που η σημερινή μου ένοχη αμαρτία ήταν ένας καφές γεμάτος αρώματα και σκέψεις στα Εξάρχεια..... Αύριο όμως...?