Μια στιγμή..........

  Πάντα μου άρεσε αυτή η λέξη, (στιγμή). Είναι εύηχη, έχει μ, και μου αρέσουν οι λέξεις που έχουν μ...και λ...και κυρίως δεν μπορεί να καθοριστεί μέσα στον χρόνο. Μεγάλο θέμα με τον χρόνο, δεν τον κατάλαβα ποτέ, δεν τον χώραγα και δεν με χώραγε... αυτό το τικ-τακ είναι σφηνωμένο μέσα στο κεφάλι μου σαν ωρολογιακή βόμβα.. τικ-τακ για να παραδώσεις ένα προτζεκτ... τικ-τακ για να προλάβεις την μέρα...τικ-τακ για να προλάβεις να τα κάνεις όλα...τικ-τακ να μην χάσεις ούτε στιγμή,λένε. Τι εννοούν? Κάναμε τον χρόνο κυκλικό για να έχουμε την ψευδαίσθηση της αιωνιότητας,τον χωρίσαμε σε χρόνια , μήνες, μέρες, λεπτά και δευτερόλεπτα, τον χωρίσαμε μαθηματικά και κοτσάραμε και μια στιγμή, ένα φιλοσοφικό κομμάτι για να του δώσουμε έμφαση. Μπορεί ίσως κάποιος να μου δώσει απάντηση στο πόσο χρόνος είναι "μια στιγμή", πάντα όμως θα την αντιλαμβάνομαι με τον δικό μου τρόπο. Η στιγμή δεν είναι μονάδα μέτρησης του χρόνου, αλλά είναι μονάδα μέτρησης του μή χρόνου. Είναι η ελλειψη του. Ενώ οι μέρες σε αγχώνουν και σε κυνηγούν, οι στιγμές σε ηρεμούν και σε γεμίζουν κουράγιο, σε αλλάζουν και εμφανίζονται για να μας δώσουν την ευκαιρία να πάμε παρακάτω πιο ξεκάθαρα, πιο όμορφα, πιο ήρεμα, να πάμε κάπου καλύτερα αυτό είναι η στιγμή. Μπορεί να είναι συγκλονιστική και να μοιάζει βγαλμένη από ταινία, μπορεί να είναι μια στιγμή πάθους ή και λάθους. Απροσεξίας που μπορεί να σου αλλάξει όλα τα δεδομένα.. τέλος πάντων δεν χρειάζονται πολυλογίες  και υπερβολές, θέλω να πώ μόνο πους χρειαζόμαστε πολλές στιγμές...και αν δεν γίνονται να τις δημιουργούμε, να τις ζούμε στο έπακρο και να γινόμαστε ένα με αυτές, κύριως με αυτες τις σπάνιες που μας αλλάζουν ολόκληρη την κοσμοθεωρία μας... αυτές οι στιγμές η μία δίπλα στην άλλη είναι η ζωή μας και ο δικός μας χρόνος......