Φαντάσου οι άνθρωποι να έλεγαν μεταξύ τους τι τους πειράζει και τι τους ενοχλέι χωρις ντροπές και αναστολές και φαντασου οι γύρω μας να μας ρώταγαν πριν κάνουν κατί.
Φαντάσου οι ενήλικες αυτού του κόσμου να δίνουν κάποια απο τα χρήματα τους για τους πραγματικά συμαντικους αυτου του κόσμου, τους πανταχού σοφούς ,δηλαδή τους ηλικιωμένους μας ,οπου μας μεγάλωσαν και μας δώσαν τα εφόδια να γινουμε σοφοί στην θέση τους ( φαντάσου να ήταν αλήθεια), και τα παιδία , δηλαδή το μέλλον. Φάντασου να έλεγες στους υπολοιπους ενήλικες πως πρεπει να σεβονται τα παιδία και όχι το αντιθετο. Φαντάσου να είχες φτίξει σχολεία τα οποία θα είχαν θεραπευτες, ψυχολόγους και δασκάλους χορού και σώματος , ζωγραφική φωτογραφία , μαθηματα λογικής και γλώσσες , φαντασου να ήξερες τι γινόταν στα σπίτια των παιδιων και να ήσουν εκει να τους φροντίσεις . Να τους εξηγούσες γιατι τους ζητας να διαβάσουν και να τους εξηγούσες απο μικρα πως λειτουργει αυτος ο κόσμος . Να έλεγες ας πούμε πως κάποιοι άνθρωποι που ήταν καλοί στα χέρια πηραν επάνω τους το βάρος των υπολλοίπων και έγιναν αυτοί που μας ταίζουν και που οργώνουν την γή , φροντιζουν τα ζώα και μαζευουν τα σκουπίδια και είναι τίμη να κάνεις αυτο το επάγγελμα και να τους έλεγες πως κάποιοι ήταν ταξιδευτες και ονειροπόλοι και αυτοι λέγονται δάσκαλοι και πως όλη η κοινωνία τους δίνει χρήματα ή πολύ φαγητο γιατι κανουν σπουδαία δουλεια και εκεινοι. και πως υπάρχουν και αυτοι που είναι καλοι στο δάβασμα και πως και αυτοι γίνονται γιατροι και ερευνητές και μας τραβάνε να παμε μπροστα και να είχαν και αυτοι καλά χρήματα. και δεν εχει σημασια πόσα , γιατι φαντάσου σε αυτον τον κόσμο να μην θέλαμε τα καλύτερα ή τα μεγαλύτερα αλλα αυτα που είχαμε αναγκη. Φντασου να είμασταν όλοι ισάξιοι (που έτσι γεννηθηκαμε ) και όχι ιδιοι όπως έχουμε γίνει τώρα.
Φαντάσου να εξηγούσες στα παιδία οτι μπορουν να λένε και να είναι αυτο που νιωθουν και πως θα τα αγαπάμε ακόμα και αν εμεις δεν ειμαστε ή δεν νιωθουμε το ίδιο , φαντασου να μην ήταν ο κόσμος τιμωριτικός. Όταν κάποιος έκανε κάτι να βρήσκαμε τρόπους να τον βοηθούσαμε να καταλάβει το λαθος και να τον βοηθούσαμε να μην ξανα συμβεί και αν είχε μια πάθηση να είμασταν εκει για να τον προστατέψουμε. Φαντασου οι υπουργοί και οι προθυπουργοι και είχαν ευθήνη για εμας και να νοίαζονταν για το καλό ολων μας και να μην τους ενοιαζε να έχουν χρήματα και δόξα. Φαντασου τώρα για είσαι κάτι τέτοιο ή να εισαι δημοσιογραφός και παρουσιστης να έπρεπε να σπουδάζεις φιλοσοφία και ηθική, φαντασου να ήξερες ποση ευθύνη φέρεις για αυτα που λες και κάνεις. και φαντασου σε στιγμές ανάγκης ο κόσμος να γινόταν ένα για να σώσει τους σημαντικους του.
Να μην υπήρχαν πόλεμοι γιατι έτσι και αλλίως κανεις δεν θα είχε τίποτα δικό του , όυτε άνθρωπος , ουτε χώρες. Φαντασου έστω απλα να νοιαζόμαστε , εστω αυτο. Να είμαστε !
Μα τι λέω για να γινόταν αυτό θα έπρεπε να είμαστε θνητοι , αν ζούσαμε για 70-80 χρόνια θα ήταν ευκολό να μην μας ενοιαζααν τα χρήματα . Επίσης θα έπρεπε η γή να ήταν στόγγυλη και να γύριζε γύρω απο τον ήλιο και όχι να γυριζει γύρω απο τον εαυτο της.
φαντάσου λέει ο κόσμος να μην ήταν ανθρωποκέντρικός αλλα ανθρώπινος !
φαντασου....
