αντικατροπτισμός

Αντικατοπτρισμός λοιπόν …

Ας ξεκινήσουμε με την κρίση. Κρίση λοιπόν στην Ευρώπη, στον Καναδά, στην Μεσόγειο, στην Ελλάδα, στα νοικοκυριά, στην οικογένεια μου … κρίση σε μένα. Αρχικά φρικάρεις, ξέρεις ότι η λέξη κρίση, εκτός από όλα όσα συνδέει για τους άλλους, εσένα σε συνδέει και με τις κρίσεις πανικού. Ξανάφρικάρεις, μα τι σου έκαναν?  που σε οδήγησαν?  Βρίσκεσαι στην πιο όμορφη ηλικία σου, έτοιμος να πετάξεις και να αρχίσεις να δημιουργείς, έχεις περάσει τα χρόνια σου διαβάζοντας, ψάχνοντας φίλους και ταίρια, ψάχνοντας τον εαυτό σου και πάνω που είσαι έτοιμος να πετάξεις κάποιος άλλος, νομίζεις, σου κόβει τα φτερά ή τα σχοινιά  , αναλόγως την οπτική σου. Και μένεις εκεί ακίνητος, κολλημένος με τα πόδια στην Άκρι της πλαγιάς, όμως τα φτερά ανοιχτά και κλαίς και πονάς και παραπονιέσαι και νομίζεις πως προσπαθείς…..

Και όλα φταίνε! Οι φίλοι, οι παρέες , η σχέση … ότι έχεις και ότι δεν έχεις και βασανίζεις άλλους όπως βασανίζεσαι και εσύ  και φωνάζεις, στους δρόμους , στους δικούς σου ή σε αυτούς που νομίζεις πως έφταιξαν .. Τότε, έρχεται ως διαύγειας μια στιγμή καθοριστική. Μια στιγμή « δώρο»… είτε σε διώχνουν από το σπίτι, είτε διαβάζεις ένα βιβλίο, είτε συναντάς έναν άνθρωπο που σε κεντρίζει είτε κάνεις μια βόλτα με το ποδήλατο και πας σε μέρος όπου έχεις ξαναπάει και για πρώτη φορά βλέπεις κάτι γνώριμο αλλά από διαφορετική οπτική γωνία… Ανάσα, ανατριχίλα, ανάσα, χαμόγελο, ανάσα, κάτι που μοιάζει με πληρότητα, έτσι νιώθεις και συνειδητοποιείς.. η λέξη ΚΡΙΣΗ σημαίνει  ΑΛΛΑΓΗ!!! Ναι! Είναι τρομαχτικό το καινούριο, το άγνωστο το διαφορετικό, ναι είναι άσχημο το με το ζόρι, ναι είναι βίαιο να νιώθεις ότι σου κλέβουν το μέλλον. Όμως κοίτα, κοιτά καλά την θάλασσα με το ποτάμι, σκύψε και δες το αλλιώς και κάποια στιγμή κοιτάς και βλέπεις ότι γίνονται ένα και δεν καταλαβαίνεις πιο είναι πιο και ποια είναι η εικόνα και ποιος ο αντικατοπτρισμός.. Πάρε ότι συμβαίνει ως ευχή να σηκωθείς και να ξεκινήσεις… να πάρεις την ζωή στα χέρια σου όσο και αν πονάει, και στο υπόσχομαι θα πονέσει πολύ, θα χάσεις πολλά και θα νιώθεις πως όλα είναι βέβαια… όμως θα έχουν όλα νόημα και το πιο σημαντικό είναι πως θα έχουν το δικό σου νόημα! Αν ξέρεις που βρίσκεσαι , που πάς και πια είναι η πυξίδα σου δεν θα χαθείς, Έτσι με έμαθε ο καλός μου φίλος Χορχε Μπουκάι. Επίσης όπου και να πάς θα είναι δική σου διαδρομή και αυτό έχει σημασία, δικά σου λάθη, δικά σου καλά… Σπάρε, με υπομονή, επιμονή και θάρρος και άντεξε να κυνηγήσεις την στιγμή που θα γευτείς την σπορά, μην την φοβηθείς, είπαμε θα πονέσεις και κανείς δεν ξέρει τι σε περιμένει, νιώθεις όμως μια αγαλλίαση, αυτήν την πρώτη μέρα της δική σου ζωής, της δικής σου επιλογής.

Υ.Γ. Δεν μιλώ σε σένα, να θες δηλαδή να ακούσεις άκουσε.. εγώ μιλώ στον καλύτερο μου φίλο, στην σχέση μου, στο άλλο μου μισό, στον μόνο που με καταλαβαίνει αν και που και που χανόμαστε, μιλώ στον άνθρωπο που εμπιστεύομαι και καμαρώνω… στην μεγαλύτερη αγάπη της ζωής μου… στον ΕΑΥΤΟ μου… στην  Μαρί.-

Μαρία