Καμία φορά σκέφτομαι " αν"....

Ξέρετε, αν είχα κάνει το ένα, αν είχα κάνει το άλλο... αν ήμουν έτσι ή αλλιώς...αν ....αν...
Το χθεσινό βράδυ άκουσα ένα τραγούδι για το αν που γίνεται εύκολα να.. γίνεται όμως? Δεν ξέρω, είναι τόσο δύσκολη η "μετακίνηση", το να ξεκινήσεις να φύγεις από μια θέση, έναν άνθρωπο, να αλλάξεις προορισμό, ιδέες κτλ..κτλ.. Για μένα μερικές φορές είναι δύσκολο να αλλάξω θέση στα διακοσμητικά μου και ακόμα δυσκολότερο να τα πετάξω. Δύσκολο να σταματήσω να μιλάω με κάποιον ακόμα και αν δεν ταιριάζουμε, δύσκολο να πάω σε άλλο περίπτερο από αυτό που έχω συνηθίσει  δύσκολο να μην φοράω τα δύο δαχτυλίδια μου που έχουν γίνει ένα με μένα. ¨ Ένα τρανταχτό παράδειγμα, είναι όταν κόπηκε το κολιέ με το όνομα μου που φόραγα ένα χρόνο συνεχόμενα.. σχεδόν πανικοβλήθηκα!!!! Κι όμως, από την άλλη πλευρά μου είναι τόσο εύκολο, να γνωρίζω ανθρώπους, να μοιράζομαι τα μυστικά μου, να μετακομίζω, να αλλάζω πόλεις, να δίνω τον εαυτό μου και την καρδία μου,( όχι όμως την ψυχή μου, δεν μπορώ να την δώσω πουθενά.) Όλα αυτά κολλάνε με το αν όσο και αν σας φαίνονται άσχετα. Χθες σκεφτόμουν, ότι αν είχε μπει στην ζωή μου ο χ δεν θα γνώριζα ποτέ τον ψ. Αν δεν γνώριζα ποτέ τον ψ, μπορεί να ήμουν περισσότερο σίγουρη για μένα, αλλά δεν θα είχα μάθει την υπομονή, την διεκδίκηση και ότι έχω μάθει. Μπορεί όμως να ήξερα ή να ζούσα άλλα.. καλύτερα ή χειρότερα δεν θα το μάθω ποτέ, οπότε αφού είναι στο χέρι μου, η απάντηση είναι πως ότι έγινε είναι το καλύτερο... Έτσι νομίζω λειτουργεί σε όλα τα πράγματα, δεν μπορεί να υπάρχει υπόθεση σε κάτι που ήδη έγινε, ίσως η υπόθεση να εξυπηρετεί το μέλλον, στα μαθηματικά τουλάχιστον το κάνει, αλλά όχι στο παρελθόν και πιστεύω ούτε στο παρόν, όποτε πρέπει να πάψει να μας ανησυχεί, πρέπει να πάψουμε να το σκεφτόμαστε, αλλά να γίνει αληθινά αυτό. Να μην μας απασχολεί! Να μην δίνουμε σημασία, πόσο όμορφο και πόσο δύσκολο. 
Βέβαια από την άλλη, το να αναρωτιόμαστε για τα πάντα δημιουργεί εξέλιξη  βήματα μπροστά. Τα βήματα μας οδηγούν πάντα κάπου και θα απαντήσουμε εμείς αν είναι καλό ή κακό όλο αυτό. Σε αυτό το σημείο του γραψίματος, σταμάτησα μία ώρα και σκεφτόμουν το τι γράφω και γιατί γράφω, ξέρω πως αλλάζω θέμα, αλλά το προηγούμενο το έλυσα. Χθες ( σπουδαία μέρα τελικά, την ανέφερα ήδη 3 φορές) κάποιος μου είπε πως αφού είμαι τόσο συνειδητοποιημένη είμαι σε καλό δρόμο. Αμέσως σκέφτηκα πως ΑΝ είμαι σε καλό δρόμο τότε όλα θα αλλάξουν, και τελικά η αλλαγή ήρθε με το αν, δηλαδή με την έλλειψη του. Δεν μπορώ να πω αν στο παρόν, άρα, είμαι σε καλό δρόμο και άρα όλα αλλάζουν και άρα θα έχω την τύχη να τα γευτώ. Τόσο απλό, δύο γράμματα και αλλάζουν όλη σου την σκέψη, όλη σου την ζωή. Στην απλούστερη και στην πρακτική πλευρά τον πραγμάτων, χθες που δεν σκέφτηκα το αν και που δεν βίασα την ζωή καθόλου, ήταν μια πραγματικά όμορφη και σπουδαία μέρα γεμάτη με φιλοσοφικές, ψυχολογικές και μουσικές ερμηνείες . Το πιο σπουδαίο όμως είναι ότι λόγο της χθεσινής μου επιλογής και η σημερινή μέρα ήταν μεγάλη και όμορφη και τέλος το μαγικό είναι πως σήμερα είναι Κυριακή και πρέπει να είναι η πρώτη μου όμορφη Κυριακή!
Α, ρε μαγεία, σε ψάχνω παντού και τελικά κρύβεσαι μέσα μου!!!!! Καλό βράδυ!!