Αν ονειρεύεσαι του κόσμου τη χαρά όλη για πάρτη σου.

Aν ονειρεύεσαι μια αγάπη τη φορά, βγάζεις το μάτι σου.

Αν ονειρεύεσαι μέρη κρυφά να ξεχνιέσαι και να χάνεσαι.

Αν ονειρεύεσαι γι’ αυτά, αδελφέ μου, μαλάκας πιάνεσαι.

Αν όμως ζεις τις στιγμές και τις στραγγίζεις λιγάκι ακόμη, 

τότε η ευτυχία, η ζωή κι ο θάνατος, κοντινοί είναι δρόμοι

για να τους πας περήφανος σιγά σιγά και περπατώντας.

Και να μη φας τον καιρό σου αδελφέ μου ψευτογελώντας

Βάλε το γέλιο, λοιπόν, πάνω απ’ το ψέμα......

Ακούω από το πρωί το τραγούδι αυτό... γενικότερα είναι ένα από τα αγαπημένα μου. Εχω καιρό να γράψω στο μλόγκ , δεν ξέρω αν το πήρε κανέις χαμπάρι... μικρή σημασία έχει. Για μένα έγραφα, γιαυτά που ένιωθα, γιαυτά που δεν μπορούσα να κατανοήσω, για κάποια συναισθήματα που έπρεπε να τα κάνω λέξεις για να μπορέσουν να βγούν απο μέσα μου. Εδώ και καιρό λοιπόν δεν είχα τι να πώ, τι να νιώσω, τι να ονειρευτώ και τι να μοιραστώ. Εδώ και καιρό ήθελα απλά να συμβούν πράγματα, να γίνει το ένα, να γίνει το άλλο...για να μπορέσω να αρχίσω να ζω καλά και να γελάω και να είμαι ευτυχισμένη.
Σήμερα το πρωί μου ήρθε λοιπόν ακόμα μια απάντηση στο μαιλ μου απο δουλειά, και αυτή η απάντηση έλεγε μέσες άκρες πως κάποιος άλλος μάλλον καλύτερος κάνει γιαυτην την θέση.
Καλύτερος!
Πρόσφατα κάποιος μου έριξε ένα άκυρο γκομένικό λέγοντας μου πως δέν είμαι αυτό που ψάχνει γιατι έξω υπάρχει κάποια καλύτερη  απο μένα.
Καλύτερη!
Ηρθε και μια φίλη για καφέ την περασμένη βδομάδα σπίτι μου και πάνω στην κουβέντα μου είπε πως το σπίτι μου θα μπορούσε να ήταν καλύτερο με μερικές αλλάγες.
Καλύτερο!
Σε μια γρήγορη τηλεφωνική κουβέντα με τον αδερφό μου μου είπε πως με κάποιες αλλαγές θα ήμουν καλύτερη σαν άνθρωπος.
Καλύτερη!
Και η μεγαλύτερη αλήθεια όλων για το άτομο μου είναι πως αν φερθώ καλύτερα στον εαυτό μου, πως αλλάξω το σώμα μου και το κάνω καλύτερο θα ζήσω πολύ καλύτερα.
Καλύτερα!
Πφφφφφ... και τόσα χρόνια πασχίζω να γίνω καλύτερος, καλύτερη, καλύτερο, καλύτερα για να αρχίσω να ζώ!! και όλα αυτά μου έχουν φέρει μια μικρή παροδική κατάθληψη, όλα αυτα με έχουν ρίξει λίγο στο κρέβατι και να σηκώνομαι μόνο για να προσπαθώ για το καλύτερο και να ξαναξαπλώνω μέχρι να έρθει όλο αυτό το καλύτερο και να αρχίσω να ζω.
Όμως σήμερα το πρωί ξύπνησα αλλιώς, σήμερα το πρωί κατανόησα πως αυτό είναι η ζωή και αυτό σημαίνει ζω. Σήμερα το πρώι ήθελα να βγω στο μπαλκόνι μου και να φωνάξω δυνατά πως σήμερα, αυτήν την στιγμή με αυτά τα δεδομένα, είμαι ότι καλύτερο έχω, ζω όσο καλύτερα μπορώ, είμαι όσο καλύτερη μπορώ να γίνω και είμαι ότι καλύτερο έχω επιλέξει. Και μετά απο αυτό όλα άλλαξαν, δεν φοβάμαι να μην χάσω κανέναν και δεν λυπάμαι για όσους  έφυγαν και δεν στεναχωριέμαι που δεν έρχεται το καλύτερο, γιατί αυτό είναι, σήμερα αυτό είναι και μέσα σε όλο αυτό και μετά απο όλα αυτά  δεν έχω καμία αναγκη να περιμένω να με αναγνωρισει κανείς ή να πει κάτι καλό ή να καταλάβει το λάθος του που δεν με πήρε για δουλεια ή που δεν με επέλεξε για γκόμενα, φίλη ή ότι αλλό... Μεσα σε όλα αυτά και μέσα απο τόσα χρόνια προσμονής της ίδιας της ζωής είδα για πρώτη φορα πως ζώ, είδα για πρώτη φορά πως είμαι ελέυθερη απο συναισθήματα και προσμονές και αγωνίες και κυρίως προσδοκίες, δεν λέω πως δεν θα προσπαθώ ή πως δεν πρέπει να κινηγάμε το καλυτερο ίσα ίσα αυτό μας κρατάει ζωντανούς. Λέω απλά πως το καλύτερο είναι μέσα μας, δίπλα μας εκει κάθε μέρα σε όλη μας την ζωή. Πως αν ελευθερωθείς απο αυτά που περιμένεις ή απο αυτά που θες να ζήσεις ή απο τα όνειρά σου, αν γειώσεις τον έαυτό σου στην πραγματικότητα που αν μήτη αλλο είναι σκληρή και αν δεχτείς πως αυτό είναι αλλά κρατήσεις το κεφάλι σου ψηλά και την καρδία σου γεμάτη με αγάπη ακόμα και σε ανθρώπους που σε πλήγωσαν. Αν δεχτείς όλα όσα με μανία προσπαθείς να κρύψεις ή να ξεγελάσεις ή και να άλλάξεις τοτε πραγματικά όλα γίνονται καλύτερα, τότε έρχονται οι λύσεις, οι απαντήσεις, τα καινούρια δεδομένα που σε κάνουν να πάς ένα βήμα παραπέρα, ένα βημα πιο κοντά στα καλύτερα. Και αν και αυτη η λέξη σας κούρασε όσο και μένα τότε δεν έχω κατι άλλο να πώ πέρα απο το κοιτάξτε μέσα σας, δείτε πόσο καλύτερος είναι ο εαυτό σας απο αυτό που νομίζατε ή σας είπαν, νίωστε πόση δύναμη έχει να κερδίζει τις αναποδιές και δώστε του την ευκαιρία να προχωρήσει .
Ειναι πολύ παράδοξο αυτό που συμβαίνει... έψαχνα την ευτυχία και την ζωή απο τα 25 μου χρονιά και μετά, την έψαχνα μέσα σε σιγουριές γιατρών, σε σιγουριές φίλων, σε κλεμμένες αγάπες της στιγμής, σε όνειρά αλλαγής της εμφάνισης μου κτλ κτλ . Και βρήκα την ευτυχία εδώ ακριβώς μέσα μου την στιγμή που δεν έιχα τίποτα και κανέναν, την στιγμή που νόμιζα πως με εχει ρουφίξει μαύρη τρύπα, εκέινη την στιγμή αναψα ένα τσιγάρο και κοίταξα την Μαρία για πρώτη φορά καθαρά, αφού έχω αυτήν έχω ότι καλύτερο μπορεί να μου συμβεί.




υ.γ. Θελω να πώ μερικά ευχαριστώ σε όλους εκέινους που είδαν την Μαρία πριν απο μένα, σε όσους την μισησαν , σε όσους θέλησαν να την αλλάξουν σε όσους την γιατρεψαν, σε όσους την πάτησαν και κυρίως σε εκέινους τους λίγους που την αγάπησαν.....